Jakie są skutki zaburzeń odżywiania?
Zaburzenia odżywiania stanowią źródło wielu problemów zdrowotnych. W styuacji, kiedy chory odmawia przyjmowania pokarmu lub też przejawia zachowania bulimiczne, w pierwszej kolejności myślimy o deficytach składników odżywczych. Jednak brak witamin i mikroelementów to nie jedyny problem osób chorujących. Prawda jest taka, że razem z ciałem choruje umysł i dusza, że choroba zajmuje cały organizm i nie ma obszaru od niej wolnego. Jakie są skutki zaburzeń odżywiania?
Pisaliśmy już o tym, że osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania zapadają także na depresję (nawet 80%). Oznacza to, że chorzy zmagać się muszą z osamotnieniem, nie mają dobrych relacji ze znajomymi, a często także z własną rodziną, brakuje im energii do podejmowania najprostszych nawet wyzwań codzienności i do tego, co najważniejsze, czyli do walki o własne zdrowie.
Kiedy chorują dzieci i młodzież, anorekcja czy bulimia sieją prawdziwe spustoszenie w ich ciałach. Wraz z postępującą chorobą organizm ulega wyniszczeniu, co przejawia się w szczupłocie ciała, osłabieniu włosów, paznokci, suchości skóry. Pojawia się lanugo, czyli drobne włoski na całym ciele, z którymi się rodzimy, a które zanikają w okresie niemowlęcym.
Kolejnymi skutkami zaburzeń odżywiania są również:
- problemy układu krążenia (m.in. zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia krwi, zanik mięśnia sercowego),
- choroby układu kostnego (osteoporoza, zahamowanie wzrostu),
- osłabienie tkanki mięśniowej, zanik mięśni, skurcze i bóle mięśniowe,
- zahamowanie rozwoju układu rozrodczego (np. zanik miesiączki u dziewcząt),
- anemia, trombocytopenia, pancytopenia,
- choroby układu pokarmowego (m.in. bóle brzucha, zaparcia, wymioty, zaburzenia pracy wątroby, próchnica zębów, powiększenie ślinianek, refluks, choroba wrzodowa, nadżerki żołądka i przełyku, zapalenie trzustki),
- zaburzenia funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego (zanik istoty białej mózgu, problemy z koncentracją, zaniki korowe).
Problemy zdrowotne będące skutkiem zaburzeń odżywiania można wymieniać bardzo długo. Wiele zmian jest nieodwracalnych lub wymagają długiej rekonwalescencji. Choroba i jej następstwa wpływają na całe przyszłe życie młodego człowieka, który być może nigdy już nie będzie w pełnej formie i zdrowiu. Dlatego tak ważna jest szybka reakcja rodziców, szkoły, otoczenia, na ewentualne sygnały choroby. Tylko wtedy zaistnieje szansa całkowitego wyleczenia.
