Problemy rodzinne. Jedna z przyczyn anoreksji

O tym, że anoreksja u dzieci ma złożne podłoże i jest wieloprzyczynowa wiemy właściwie wszyscy. Do jej źródeł zaliczyć możemy między innymi:
– problemy dziecka w szkole,
– dążenie do perfekcji,
– marzenie o osięgnięciu ideału wyglądu promowanego w mediach,
– brak poczucia bezpieczeństwa
– i wreszcie, konflikty rodzinne.

Nie sposób określić, które z tych źródeł ma największe znaczenie. To bardzo indywidualna kwestia, zależna od wielu czynników, przede wszystkim od osobowości dziecka. Jednak nie wolno nam lekceważyć żadnego z powodów choroby. Nie może być mowy o wyleczeniu, jeśli nie będziemy pracować nad każdą z przyczyn z osobna. Co ważne, w przyjętym przez nas modelu leczenia, terapią objęte są całe rodziny. To jedyny sposób, by przywrócić równowagę w tej podstawowej komórce społecznej i dać młodemu człowiekowi szansę na wyleczenie.

Relacje rodzinne mają ogromny wpływ na chorego i bywają jego największym zmartwieniem, choć nie zawsze do końca uświadomionym. Zdarza się, że nawet w z pozoru bardzo poukładanych rodzinach, pojawiają się czynniki burzące spokój młodego człowieka. A stąd już tylko krok do zaburzeń odżywiania.

Konflikty rodzinne

Najczęściej mówić możemy o konfliktach rodzinnych. Zaburzone relacje między rodzicami / partnerami rodziców / dziadkami, dzieci mają ogromny wpływ na samopoczucie dziecka. Wikłanie dziecka w takie konflikty, opowiadanie im o problemach z innymi członkami rodziny, brak lojalności, obiektywizmu, wyciąganie mało przyjemnych szczegółów powoduje, że każdy źle się czuje w takich środowisku. Nie sposób prawidłowo rozwijać się w atmosferze wzajemnej nienawiści, niezrozumienia, oskarżeń czy zdrady. Każdego dziecko, bez względu na wiek, będzie się czuło zaangażowane w konflikt i zacznie szukać w sobie przyczyny nieporozumienia.

Nadopiekuńczość

Inną przyczyną pojawienia się zaburzeń odżywiania może być nadopiekuńczość rodziców. Nieustanna kontrola dziecka, niepozwalanie na samodzielność, wiążący się z nadopiekuńczością brak zaufania powodują, że dziecko nie czuje się pewnie. Wzrastający w takim domu młody człowiek ma słabe poczucie własnej wartości, brakuje mu własnego zdania i odwagi do jego wypowiadania.

Mała tolerancja konfliktu

Tzw. „mała tolerancja konfliktu” to w uproszczeniu nieprzyjmowanie do wiadomości przez poszczególnych członków rodziny, że istnieje problem, który trzeba rozwiązać. Rodziny takie żyją i kierują się pozorami, nie pozwalają poszczególnym swoim członkom się wyróżnić ani chadzać własnymi drogami.

Brak wzorca osobowego

W rodzinach anorektycznych mówić możemy także o zaburzonych wzorcach ról, jakie pełnić mają matka, ojciec, babcia, ciotka czy dziecko. W sytuacji, kiedy mamy do czynienia z tego typu problemem, najczęściej jedno z rodziców okazuje się być niezwykle silną, zdeterminowaną jednostką biorącą odpowiedzialność za całą rodziną, nieraz wręcz „dyrygującą” poszczególnymi jej członkami, co nie pozwala innym na zaznaczanie swojej obecności, na pełnienie roli, do której zostali powołani, czy w której dobrze się czują. problematyczne jest także obciążanie dziecka sprawami dorosłych i traktowanie go jak w ten sposób. Dziecko, które musi podejmować decyzje za matkę lub ojca, jest obciążone ogromną odpowiedzialnością. Znacznie większą niż jest w stanie znieść.

O problemach w rodzinach, w których występują przypadki anoreksji można pisać naprawdę wiele. W każdym z przypadków mówić o możemy o podobieństwach i różnicach. Najważniejsze jest jednak, gdy rodzina poddaje się terapi, pogodzenie się z faktem, że pracować muszą wszyscy, że leczenie nie obejmuje wyłącznie chorego, a proces uzdrawiania uzależniony jest od wielu czynników i bywa długi i trudny.